Brussel, dat is een beetje zoals ketchup.

Het is niet zo dat het vorige week begon.
Het is ook niet zo dat het bleef eind juni.
Het was een beetje zoals een bus ketchup die bijna leeg is.
Het druipt zachtjes in je hoofd, en plots is er een explosie van smaak op je bord.
Ja, ik geloof dat het een beetje zo zal gaan. 

Genadeloos kruipt het einde van de vakantie onder je huid. Ik merkte het al aan de reclameblaadjes. Welke boekentassen zullen er dit jaar op de rekken staan blinken? Ik vermoed dat Monster-high hoog zal scoren bij het derde leerjaar. Het derde leerjaar, ze worden groot, die kleintjes van mij.
Drup. Het sijpelde zachtjes binnen. Het begon met een Vossenmarkt vorige week. Een vleugje Brussel. Een beetje multiculturen. Snel even langs de Chinese supermarkt. Onze hoofdstad ten top. Zoeken naar bekende snoetjes in de grote mensenmassa. Je weet maar nooit. Ze bleven weg. Het deed me wat meer dan ik had verwacht. Nog even... 

Drup. Op de trein. "...stopt in Brussel-Noord...". Nog meer ketchup. Zenuwachtig duw ik op de bel. De ingelegde gember uit de Chinese supermarkt verdween een week geleden uit onze ijskast. Een week verder. Een week dichter. Bijna wil je stiller praten, alsof het hele schoolgebouw in een diepe slaap ligt en je het nog niet wil wekken. Laat het nog maar even, er komt nog genoeg drukte.
14 Dagen komen er aan. Het wordt absoluut fantastisch. Honderden stiften, kleurpotloden en balpennen vragen om een juiste doos. Themamateriaal sloop stiekem in foute archiefbakken tijdens de zomermaanden. 

De ijskast vergat om het pakje hesp weg te gooien en de pompoenplant van juf Griet is klaar voor de soep. 

Nog 11 dagen. De boekentassenrekken zullen klaar zijn. De juffen en meester nerveus. De kinderen opgeboend. Ja, nog eventjes wachten, en dan... explosie van Brussel, op mijn bord.